6 Ocak 2012 Cuma

ama umut hala var!

güzel kelimelerle güzel cümleler kurmak isterdim. ama bu aralar zor gibi görünüyor. yeni yıl pek güzel başlamadı ama ben hala inatla umut etmeye devam ediyorum.

3 gündür sabahları bir türlü çıkamıyorum yataktan. ki uyumak en nefret ettiğim şeylerden biridir. zor geliyor sıcak yatağımı bırakıp, ayak oyunlarının döndüğü hayatın içine karışmak. mutsuz olduğum bir işte, insanlarla meydan muharebesi yaparak 9 saatimi geçirmek... bana söz hakkı verdiği halde, dinlemeyen insanlara laf anlatmak çalışmak... çok zor geliyor. hatta gururuma dokunuyor..

sabahları zorla yataktan çıkıyorum ve apar topar bir ayna buluyorum. kendime bakıyorum. uyuduğum halde dinlenemeyen gözlerime bakıyorum. kızarmış gözlerime... gözaltlarım mosmor... saçım darmadağınık.

"geçecek, hepsi yakında geçecek" diye mırıldanıyorum kendi kendime. başkaları inanmasa da ben inanıyorum. geçmek zorunda çünkü!


2 yorum:

BuRCu dedi ki...

Söylediğinin aksine, herkes geçeceğine inanırken ben inanmakta zorlanıyordum. Oysa içten içe kendim de onlara hak veriyormuşum. Geçtiğinde anladım...

Umarım senin için de güzellikler o şekilde gelir yerleşir hayatının merkezine ;)

kağıt faresi dedi ki...

çok teşekkürler, sevgiler BuRCu :)