30 Eylül 2011 Cuma

yağmur damlaları sonsuzluğa karışırken...

aralıksız yağmur yağıyor. sayamadım kaç saat oldu.

süper teknolojik ofisimiz soğuk. ama hasta edecek kadar değil. bir de karanlık. ha bir de nereden geldiğini anlayamadığım bir koku var bugün ofiste. şekerli sakız kokusu gibi. çocukluğumu hatırlatan bir koku.

bilerek açmıyoruz ışıkları. karanlıkta dışarıyı izlemek öyle harika ki. rüzgarla birlikte savrulan yağmur damlalarını izlemek, cama çarpan o damlaların kayıp, sonsuzluğa karışmasını görmek...kim bilir deniz ne güzeldir şimdi!

yağmurlu günleri ne çok seviyormuşum meğer. günlerdir süren huzursuzluğum bugün aniden yokoluverdi. apansız. nedensiz. sormaya, sorgulamaya hiç gerek yok. iyi böyle. sakin, dingin...

yağmur, yıkadı, temizledi sanki herşeyi. bir ferahlık çöktü üstüme.
mutlu olduğum bile söylenebilir hatta.

bugüne çok yakışan bir şarkı buldum. sabahtan beri kaç kere dinlediğimi sayamadım bile.

hava güzel, yağmur güzel, ıslanmak güzel... böyle bir havada özlemek güzel... sarılmak, daha da güzel...
ve herşeye rağmen hala umut var...

p.s:görseli google'dan buldum, pek beğendim

1 yorum:

gezergen dedi ki...

Koro şefi, ben bahsettiğin yağmurda denizi gördüm. Hırçın bir güzelliği vardı...