24 Ağustos 2010 Salı

yaz geldi de geçiyor. peki niye yaz(a)mıyorum hala?

yaz mevsimi de bitiyor işte.
her yaz olduğu gibi bu yazdan da hiç birşey anlamadım.
yaz mevsiminin ne demek olduğunu bilmediğimden sanırım.
yazın nasıl vakit geçirilir, bilemediğimden.

eskiden. çok eskiden. bundan 9-10 sene 3 ay tatil yaptığım zamanlarda yaz mevsiminin nasıl birşey olduğunu bilirdim. çocuktum çünkü, derslerime çalışmak dışında hiçbir sorumluluğum yoktu.

yaz gelirdi, ailemle yazlığa giderdik. tüm sene ders çalışıp bileğimin hakkıyla kazandığım yaz tatilinin tadını çıkarırdım. o 3 ay bitmek bilmezdi. sabah erken kalkmama gerek yoktu, ders çalışmama gerek yoktu. düşünmem gereken hiçbirşey yoktu.
aylak aylak gezerdim. ayağımda terlikler. üstüm başım toz içinde.


şimdilerde ise sanırım yaşım ilerledikçe yaz mevsimleri daha da çekilmez hale geliyor benim için.
hayatı boyunca "herşeyi akışına bırakmayı ve boşvermeyi" becerememiş biri olarak modern zamanın yaz mevsimleri kabusa dönüşüyor benim için.

neden mi?
çünkü yaz mevsimi gelince mutlu olmuyorum ben. güneş, bana umut vermeye yetmiyor.
tatil planları yapmak heyecanlandırmıyor beni.
benim için yaz demek deniz-kum-güneş üçlüsü değil. benim için yaz demek bronzlaşmak asla değil.

denize girmeyi çok sevmeme rağmen, plajların kalabalığından nefret ediyorum.
yaz demek kalabalık demek benim için. o kalabalıktan kaçamamak demek. o kalabalığın arasında kaybolmak demek. o kalabalıkta sesinin duyulmaması demek. kalabalığın nefesini kesmesi demek.

benim için yaz demek, mutlu görünmeye çalışan insanların yapmacık gülümsemelerle ordan oraya koşturması demek. benim için yaz, giyeceği bikininin rengine uygun oje bulamayan kızın sinirlenmesi demek.

yazdır. hava sıcaktır. ağzından çıkan her söz sıcaktan erir. değeri kalmaz söylenen hiçbirşeyin.
çünkü yazın en değersiz olan kelimelerdir. kimse şiir okumak istemez yazın. çünkü şiir hüzündür, hüzünlüdür. insanoğlu doğasını reddetme eğilimi gösterir yazın, üzülmek doğasında vardır ama yazın üzülmemek için olağanüstü bir çaba harcar bu ademoğlu ve havvakızı.

mevsim yazdır. yazın herkes gülümsemek ve mutlu olmak zorundadır.

yaz geldi de geçiyor.
peki niye yaz(a)mıyorum hala?

bu kadar...
işte sadece bu kadar...

1 yorum:

lyktm dedi ki...

bütün yazı en sevdiğim şairler başucumda geçirdim, ben de mi bi gariplik var bilemedim bak şimdi onu ben :s