sözlere... ve seslere hatta

balkondan yazıyorum bu satırları. balkonda yetiştirdiğim domates fideleri kurumuş. üzülmedim desem yalan olur. ama olsun, yine ekerim. seneye, yaza.

bu yaz da bitiyor işte. eli kulağında. güneşli günler de bitecek. ama biliyorum artık, umutlu olmak için güneşe ihtiyacım olmayacak.

bir bakış... bir gülümseyiş...

zaten aşina olduğum o eller... yetecek güçlü olmama...

eskisi kadar muhtaç değiliz sözlere... ve seslere hatta.

konuşmadan da anlaşabilmek ne güzel.

özlemek de. acıtsa da kalbini. güzel işte.

ve nazım'ın dediği gibi elbette. sevmek...

"sevmek, mükemmel iş delikanlım"

http://fizy.com/#s/1dplym