4 Ekim 2009 Pazar

"bekle" dedi, "bekle az kaldı"

günler geceye dönecek. saatler geçecek. saatler bitecek. gece, güne devredecek nöbetini.sonra gün geceye. bir bakmışız, bugün "dün" olmuş. yarın, "şimdi".
öyle böyle geçiyor işte, geçecek.
sayınca çok geliyor insana, ama o "kadar" da çok değil aslında.

düşlerimin ucu bucağı yok. bir kaptırdım mı kendimi, duramıyorum.
zaman ne öğretti bize? bilmiyorum.ama alıp götürdüklerinin, yitirdiklerimizin yanında az da olsa iyi birşeyler bıraktığını umuyorum.
büyüyoruz sevgili.
birlikte büyüyoruz.
kaç sokağı birlikte adımladık? kaç şehri keşfettik birlikte? kaç sabaha açtık gözlerimizi yan yana? kaç gece şarkılar söyledik birbirimize? hangi şiirleri sevdik? hangi tablolara bakakaldık hayran hayran? kaç yağmurda ıslandık?
sayamadım.
daha sayamayacağız kadar fazlası da olacak.
biliyorum.
biliyorsun.

gün gelecek. gece olacak sonra.güneş tekrar doğacak. bugüne dek hiç gülümsediği gibi gülümseyecek bize, ikimize. mevsimlerden kış olacak. ama biz üşümeyeceğiz.
çünkü sen olacaksın. çünkü ben olacağım. çünkü biz...çünkü ikimiz...

"bekle, az kaldı" dedi.
ben de bekliyorum şimdi.
içimde değişen birşeyler var.
ismini koyamadığım, bilemediğim birşey.
içimde duran, durdukça çoğalan.
hiç olmadığım kadar umutla...inatla...
kulağıma şarkılar fısıldayan sesin,
içinde yıldızların parladığı gözlerin,
kıvrımlarında kaybolmak istediğim saçlarının esmerliği,
"sihirli parmakların"ın hayaliyle.

bekliyorum.

"Sesini sesimde boğsam gider miyiz istediğin yere?"

2 yorum:

Yıldızlar dedi ki...

Bekle dedi gitti.
Ben beklemedim, o da gelmedi.
Ölüm gibi birşey oldu,
Ama kimse ölmedi...
Ö. ASAF

severim bu şiirini. beni anlatıyor:) bazen beklenen gelmiyor. hayaller kalıyor bi tek...

kağıt faresi dedi ki...

ben de severim bu şiiri. ama ben bekleyeceğim, o da gelecek:)