bütün umutları kaybetmek özgürlüktür mü dediniz?

"...with insomnia,nothing is real.everything is far away.everything is a copy of a copy of a copy."

her biten gün, yeni doğan günün aynısı.
karanlıklar bitmiyor, bitmek mi bilmiyor yoksa?
uykusuzluktan acıyan gözler, her okunuşunda daha da can yakan şiirler...
biriktirilmiş sandıklar dolusu anı...yitirdiğimiz şeyleri aradığımız sokaklar...paylaşılanlar...
sesler, sessizlikler...bazen gülüşmeler...
hangileri gerçekti? hiçbiri yaşanmadı da biz yaşandığını mı sandık?gerçek sandığımız "düşlerimiz" miydi yoksa?
gerçek olamayacak kadar güzel düşlerimiz...

İstanbul...biz...siz... mi kalacak hep?