her şey birdenbire mi olur?

çok acayip şeyler oluyor bu günlerde.

sanırım geçen cumadan beri hayatımın en hareketli, en gergin, en karışık, en zor, en kararsız günlerini geçirdim. daha da gelmedi sonu. şu an bulunduğum noktada, sonuçtan ziyade bu karmaşanın sona ermesi tek dileğim.

obsesif ruhum daha da karıştırıyor her şeyi. kimse zarar görmesin diye kendimi yiyip bitiriyorum da nereye kadar?

nasıl iyi olacaksa öyle olsun.

bir an önce kendi kendimi hapsettiğim şu zindandan kurtulayım.