hayat hiç olmadığı kadar saçma bu aralar.
fark ettim de uzun zamandır hiçbir şeyi tutkuyla istemiyorum.
ne yazmak... ne saatlerce yürümek... ne kitap okumak... ne başka bir şey... gelmiyor içimden.
yoruldum. insanlardan. dinlemeyi bilmeyen insanlardan. dünyayı bir tek kendinden ibaret sanan insanlardan.
"Tanrı'nın gölgesi yok" der Küçük İskender. "neden öyleyse herkes kendini Tanrı sanıyor" diye haykırmak istiyorum yüzüne. olmuyor.
ah insanlar... beni ne hale getirdiniz?
2 yorum:
insanlara çok takılmamak lazım diyeceğim ama bunu benim demem çok makul olmayacak.
blogu okumak zor, şablon ya da yazı renginde oynama yaparsan daha rahat okunabilir, sadece tavsiye...
teşekkürler tavsiye için, ben de şablonu değiştirmekle uğraşıyordum zaten :)
Yorum Gönder