lütfen bakma öyle!

gün, geceye dönüyor.

ben her sabah başka bir yüzle uyanıyorum güne. ama ismim hep aynı kalıyor.

lütfen öyle bakma bana!

gözümün içine, taaa en derinine öyle bakmaya devam edersen, içimden bir ses taşacak dışarı. bir tek sen duyacaksın ama. bir tek sen...

söylediklerimi duymak sana ne getirecek bilmem. hatta sanırım bilmek de istemem.

eğer susmayı beceremezsem, dökülürse dilimden o iki yasaklı kelime, kim sorumlu tutulacak olanlardan?

konuşursam eğer, bırakırsam kendimi akıntının koynuna, bunca zamandır sabırla kurduğum kaleler yıkılacak birer birer.

sonra ne kalacak elimde? nereye gidecek onca emek, onca acı, onca mutluluk ? sen nerede olacaksın peki?

gel anlaşalım seninle. lütfen bir daha bakma bana öyle!

bakma da bu dingin denizde yoluma devam edeyim.

görsel buradan