8 Ağustos 2011 Pazartesi

çekilsem sahillere, hayaller mi kursam...

kimseye değil zararım, en çok kendime.
yenmiş tırnaklar, dağılmış saçlar, yerinden fırlayacakmış gibi atan kalbim...
beynimde mikrop gibi çoğalan sorular... hepsi cevapsız...

tatile çıkmama şunun şurasında kaç gün kaldı ki?
umutlu olmam lazım. heyecanlı olmam lazım. dahası biraz daha dişimi sıkmam lazım ama nerede?

kendi kendimi yiyip bitiriyorum, nasıl olacak? ne olacak? ne yapacağız? diye diye...
biraz sakin olsam... beynimdeki seslerin hepsini sustursam...
tatili düşünsem... "her şey olacağına varır" ya da "su akar yolunu bulur" gibi atasözlerine inansam...akışına bıraksam biraz...

ama olmuyor ki yapamıyorum!


4 yorum:

gezergen dedi ki...

kısaca yapmak istemiyorsun,
Her gün bayram olsa diyorsun... =D

Adsız dedi ki...

iyi tatıller sımdıden :)

kağıt faresi dedi ki...

- her gün bayram olamayacağını biliyorum gezergen, ama keşke panik yapmamayı öğrenebilsem...
- teşekkür ederim Dolunay :)

beenmaya dedi ki...

ben de tam tersi bir moddayım. fırtına öncesi sessizlik misali. haftaya tatile çıkıyorum ben de kendime gelirim belki...