günlerce aynı şarkıyı dinliyorum.
dinlediğim o şarkının hep aynı cümlesinde doluyor gözlerim.
aynı şiirleri okuyorum. küçük not kağıtlarına birkaç dize yazıp giydiğim kıyafetlerin cebine koyuyorum. yolda, otobüste, banka kuyruğunda...cebimden çıkarıp o küçük kağıtlardaki dizeleri okuyorum.
geceleri uyuyamayacağımı bile bile yatıyorum.
gözlerimi kapamaktan korkuyorum bazen.
çünkü...
çünkü gözlerimi kaparsam dizeler gelecek aklıma.
keşke ben yazsaydım dediğim dizeler...
parçalarımı toplamaya çalışıyorum
parçaların toplamı bütüne eşit midir?
değil. tüm parçalarımı bir araya getirsem -ki bu imkansız- bir ben etmeyeceğiz, biliyorum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder