katili uzaklarda aramaya gerek yoktu...katil içimizdeydi..katil istanbul'du...işlediği cinayetin ardından bıraktığı ipuçlarını temizlemeye bile gerek görmeden...dudaklarına o iğrenç gülüşlerinden birini takıp karşımızda gülen kadındı istanbul... katildi...
arkamda bırakıp bu şehri, gidiyorum... çok kısa bir süreliğine de olsa..
elimde Oğuz Atay'ın "Tutunamayanlar"ı belki tutunacak yeni bir dal bulup, hayata sımsıkı bağlı biri olup, geri gelirim bu kirli kente...
belki de yepyeni bir masalla geri dönerim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder